Hiperaktif Bir Köpek Nasıl Sakinleştirilir - Köpeklerinize bakmanın yolları

Son Güncelleme: Temmuz 10, 2023 Köpekler Veterinerler

Hiperaktif Bir Köpek Nasıl Sakinleştirilir

Köpeğinizle çok uzun bir yürüyüşe çıkarsanız, muhtemelen köpeğinizin gergin ve endişeli olduğunu fark edeceksiniz. Çoğu köpek sahibi, köpeklerinde bir sorun olduğunu anlar ve bu nedenle onları sakinleştirmek için köpeklerine ödül maması verirler.

Ancak ikramlar işe yaramazsa ya pes edip sahneyi terk ederler ya da daha agresif hale gelirler. Bunun olmasının nedeni, köpeklerde hiperaktivite olarak bilinen davranışsal bir sorundan kaynaklanmaktadır.

Hiperaktivite, normal aktivite düzeyiyle orantısız olan herhangi bir davranışı ifade eder.

Örneğin, yürüyüşe çıkmak gibi normal bir rutinde, köpekler genellikle zıplamadan veya ani hareketler yapmadan (dört ayak üzerinde koşma olarak da bilinir) yerde koşarlar. İnsanlar onlara dokunduğunda köpeklerin mobilyaların üzerine zıplaması çok yaygındır.

Birçok köpek sahibi, köpekleri bu şekilde etrafta koşuşturduğunda kendilerini rahatsız hissederler çünkü bu, köpeklerinin veya çocuklarının güvenliği konusunda kendilerini güvensiz hissetmelerine veya endişe duymalarına neden olur. Bu, derhal ve uygun şekilde ele alınmazsa, diğer hayvanlara ve insanlara yönelik saldırganlığın ve hatta şiddetin artmasına neden olabilir.

Hiperaktif Bir Köpeği Sakinleştirme Hakkında Basit Gerçekler?

Eğer bir köpeğiniz varsa sürekli duvarlardan sekerek, havlama, atlamaya da çiğneme her konuda, onları nasıl sakinleştireceğinizi merak ediyor olabilirsiniz.

Hiperaktivite, özellikle genç köpeklerde yaygın bir sorundur ve sahipleri için sinir bozucu ve yorucu olabilir.

Ancak, köpeğinizin rahatlamasına ve daha iyi davranmasına yardımcı olmak için yapabileceğiniz bazı şeyler vardır. İşte hiperaktif bir köpeği nasıl sakinleştireceğinize dair bazı ipuçları.

1. Köpeğinizi düzenli olarak egzersiz yapın.

Köpeklerin hiperaktif hale gelmesinin ana nedenlerinden biri, çok fazla enerjiye sahip olmaları ve onu serbest bırakmak için yeterli çıkışları olmamasıdır.

Köpekler, onları sağlıklı ve mutlu tutmak için her gün fiziksel ve zihinsel uyarılmaya ihtiyaç duyar. Köpeğinizin cinsine, yaşına ve sağlığına bağlı olarak, günde 30 dakika ila 2 saat egzersize ihtiyaçları olabilir.

Köpeğinizi yürüyüşe, koşuya, yürüyüşe, bisiklete binmeye götürebilir veya onunla getirme, halat çekme veya başka oyunlar oynayabilirsiniz. Ayrıca köpeğinizi çeviklik, itaat veya zihnini ve vücudunu zorlayacak diğer eğitim sınıflarına kaydettirebilirsiniz.

2. Köpeğinize oyuncaklar ve bulmacalar verin.

Köpeğinizi oyalamanın ve meşgul etmenin bir başka yolu da, ona beyinlerini harekete geçirecek ve onu ödüllerle ödüllendirecek oyuncaklar ve yapbozlar vermektir.

Mama dağıtan veya köpeğiniz onlarla oynarken ses çıkaran etkileşimli oyuncaklar satın alabilir veya ödülleri karton kutulara, muffin kalıplarına veya plastik şişelere saklayarak kendiniz yapabilirsiniz.

Köpeğinizi yemekleriyle beslemek için normal bir kase yerine mama dağıtma oyuncakları veya bulmaca besleyicileri de kullanabilirsiniz. Bu onların yiyecekleri için çalışmasını sağlayacak ve yemelerini yavaşlatacaktır.

3. Köpeğiniz için bir rutin ve kurallar oluşturun.

Köpekler tutarlılık ve yapı üzerinde gelişirler, bu nedenle köpeğiniz için düzenli bir rutine ve net kurallara sahip olmak, kendilerini daha güvenli ve sakin hissetmelerine yardımcı olacaktır.

Köpeğinizi her gün aynı saatte beslemeye, yürümeye, onunla oynamaya ve eğitmeye çalışın. Bu, ne bekleyeceklerini ve ne zaman bekleyeceklerini bilmelerine yardımcı olacaktır.

Ayrıca köpeğinize otur, kal, gel ve bırak gibi temel komutları öğretmeli ve bunları tutarlı bir şekilde uygulamalısınız. Bu, köpeğinizle iletişim kurmanıza ve davranışlarını kontrol etmenize yardımcı olacaktır.

4. Köpeğinizi sakin davranışı için ödüllendirin.

Hiperaktif bir köpeği sakinleştirmenin en etkili yollarından biri, daha fazlasını görmek istediğiniz davranışı pekiştirmektir.

Köpeğiniz sakin, gevşemiş veya sessiz olduğunda, onu övün ve ona bir ödül maması veya oyuncak verin.

Bu, sakinliği olumlu sonuçlarla ilişkilendirmelerine yardımcı olacak ve onları tekrar etmeye teşvik edecektir. Ayrıca zıplama, havlama veya çiğneme gibi istenmeyen davranışları görmezden gelmeli veya yönlendirmelisiniz.

Hiperaktif olduğu için köpeğinize bağırmayın veya onu cezalandırmayın, çünkü bu onu yalnızca daha heyecanlı veya korkak yapacaktır.

5. Gerekirse veterinerinize danışın.

Bazen köpeklerde hiperaktivite, alerjiler, tiroid sorunları veya nörolojik bozukluklar gibi altta yatan tıbbi sorunlardan kaynaklanabilir.

Köpeğinizin hiperaktivitesinin normal olmadığından şüpheleniyorsanız veya her şeyi denediyseniz ve hiçbir şey işe yaramıyorsa, tavsiye için veterinerinize danışmalısınız.

Köpeğinizin hiperaktivitesinin nedenini teşhis edebilir ve sakinleşmesine yardımcı olacak ilaç veya diğer tedavileri reçete edebilirler.

Hiperaktif köpekleri sakinleştirmek için bazı yararlı ipuçları:

• Yüksek seslerden kaçınmaya çalışın (dört ayak üzerinde koşmak gibi).

• Ani hareketler yapmayın (mobilyaların üzerine zıplamak gibi).

• Köpeğinizi çok sık evcilleştirmeyin (günde birden fazla).

• Köpeğinizi kısmen gözden uzak tutun (oyuncaklarla veya diğer eşyalarla oynarken).

• Başı eğik bir şekilde onu daire veya daireler çizerek yürütün - bu onu sakinleştirir.

• Frizbi ya da tenis topları gibi sevdiğini bildiğiniz oyuncaklarla onu mutlu edin; bunlar onun meşgul olmasına ve eldeki göreve odaklanmasına yardımcı olur.

• Herhangi bir olası boğulma tehlikesinden kaçınmak için özellikle hiperaktif köpekler için yapılmış oyuncaklar satın alın.

• Köpeğinizi çok uzun süre yalnız bırakarak kolayca sıkılması için bir fırsat verin.

Bunu ilk birkaç kez denediğimde, dışarı çıktığımızda oyuncağı cebime koydum çünkü köpeğim çabucak sinirlendi ve onu bir yılan gibi bahçede kovaladı! Yapabildiğimiz zaman her odada onunla oynamamız çok uzun sürmedi!

Örneğin, birkaç günlüğüne seyahate çıkacaksanız veya şehir dışına çıkacaksanız, köpeğinizin istediği zaman girip çıkabilmesi için kapıyı açık bırakın.

Siz yokken köpeğiniz banyodaysa veya yemek yiyorsa, onunla tartışmayın ve eve dönene kadar ona hayır demeyin; sen dönene kadar onun kendisi olmasına izin ver!

Bu, omzunun üzerinden bakmak için çok fazla zaman harcamanıza gerek kalmadan onu mutlu etmeye yardımcı olacak!

Yavru sahiplerinin yavrularına yavrulukları boyunca iyi davranmaları önemlidir. Bu, ebeveynlerinden bol miktarda egzersiz, doğru beslenme, sosyalleşme ve ilgi görmelerini sağlamak anlamına gelir (ki bu çoğu köpek yavrusu için yeterlidir).

Yavru köpekler çok hassastır ve onlara ihtiyaç duydukları bazı şeyleri sağlamazsanız onları mutsuz etmek kolaydır. Yavrular yaşlandıkça, dört veya beş yaşlarında daha bağımsız hale gelirler; bu, sahiplerinden daha erken yaşta olduğundan daha fazla kurala ihtiyaçları olduğu anlamına gelir (dolayısıyla daha az özgürlük).

Köpeklerde hiperaktivitenin ana nedenlerinden bazıları

Köpekler ve hiperaktivite söz konusu olduğunda, köpeksiz bir hayat hayal etmek zor olduğundan, birinin haklı olması gerektiği sonucuna varamayız.

Tıpkı insan (ve hayattaki diğer her şey) söz konusu olduğunda haklı olunması gerektiği sonucuna varamadığımız gibi.

Ancak bir köpeğin hiperaktif olup olmadığına dair kararın ideolojiden ziyade kanıtlara dayanması gerektiğini söyleyebiliriz. Ve köpeklerde hiperaktivite hakkında birçok gerçek var:

A. Hiperaktivite, birden fazla nedeni ve birçok farklı sonucu olan karmaşık bir davranıştır.

B. Araştırmamız, köpeklerde hiperaktivitenin en tutarlı nedenlerinin: 1) bazı köpeklerde diğerlerinden daha fazla aktiviteye neden olan dış çevresel faktörler ve 2) bazı köpeklerin aşırı aktif hale gelmesini karşı konulmaz kılan çevresel faktörlerin bir kombinasyonu olduğunu göstermektedir.

C. Bazı köpeklerde diğerlerinden daha fazla aktiviteye neden olan dış çevresel faktörlerin kombinasyonu ve bazı köpeklerin aşırı aktif hale gelmesini karşı konulmaz kılan dahili genetik faktörlerin bir kombinasyonu, diğer hayvanlardan davranış farklılıklarını sadece bakarak açıklamayı çok zorlaştırır. onları görsel olarak veya aralarında analojiler çizerek (örneğin, "sosisli sandviç" ve "sosisli sandviç" tartışması).

D. Bazı köpeklerde diğerlerinden daha fazla aktiviteye neden olan dış çevresel faktörlerin kombinasyonu ve bazı köpeklerin aşırı aktif hale gelmesini karşı konulmaz kılan dahili genetik faktörlerin bir kombinasyonu, diğer hayvanlardan davranış farklılıklarını sadece bakarak açıklamayı çok zorlaştırır. görsel olarak veya aralarında analojiler kurarak (örneğin, "sosisli" vs "sosisli" çekişme)

E. Hiperaktif davranışın tek bir nedeni yoktur; birçok farklı neden söz konusudur ve her neden aynı hayvan için farklı sonuçlar doğurabilir.

F. Diyetin aşırı aktiviteye neden olmada önemli bir rol oynayıp oynamadığını (ve eğer öyleyse ne tür bir rol oynadığını) bilmesek de, gıda alerjisi araştırmalarından bazı gıdaların hiperaktivite ile ilgili sistemleri aktive edebileceğini gösteren kanıtlar var; Bunlar aşağıdakileri içerir ancak bunlarla sınırlı değildir:

1) şeker veya tatlılar gibi yüksek şeker içeriği;

2) yumurta veya balık yağı gibi omega-3 yağ asitleri;

3) acı biber gibi kapsaisin bileşikli acı biber gibi baharatlı yiyecekler (deneysel olarak gösterildiği gibi);

4) kahve gibi kafein içeren yiyecekler;

5) alkol;

6) çikolata

7) dondurma veya kızarmış tavuk gibi yüksek yağlı yiyecekler.

Hiperaktivitenin köpekler üzerindeki etkileri.

Köpekler stresli olduklarında bazen hiperaktif hale gelirler. Yani, hareket etmekten veya çok hızlı kaçmaktan fiziksel olarak kısıtlanmaları gerekir.

İnsanlardan çok daha küçük oldukları için insanların köpekleri dizginlemesi zordur.

Bunun bir sopa (uzun bir çubuk) ve bir kemer (köpeğin tasmasından geçen uzun bir kemer) kullanılarak yapıldığını gördüm. Ayrıca bir tasma da kullanabilirsiniz, ancak köpek muhtemelen evden ilk çıktığında ve bir yere gitmesi gerektiğinde onu çekecektir.

Köpeği koşum takımıyla bağlayabileceğiniz bazı videolar gördüm, ancak bunu yapmak için iki kişiye ihtiyacınız var - aksi takdirde bir kişi odadan çıkarsa, herkes tekrar içeri girene kadar köpeğinizi tutamayabilirsiniz.

Bildiğim en iyi yol, köpekle tehlikeli olabilecek herhangi bir şey arasında bir şey bulmaktır (merak ediyorsan, ben değil!).

Bunu, köpeğinizden çok sıkıldıysanız ve elleriniz onu dizginlemeye yetmiyorsa da yapabilirsiniz. Keskin kenarları olan ama tehlikeli olmayan bir şey kullanın - boya fırçaları olabilir mi? Bir tahta parçası mı?

Bu yöntem işe yaramazsa, başka bir tane denemelisiniz:

1) Üzerinde düzgün sayfalar olan ağır kitaplar alın. Yatağının altına koyun ve altına bir havlu koyun ki patileriyle vurmaktan korkarak ani hareketler yapmasın.

Yakınında en az bir yastık olduğundan emin olun, böylece uyurken fazla hareket etmesine gerek kalmaz.

2) Yiyecek, su vb. vermeden bir iki saat yalnız bırakın.

3) Kitabı yatağından alın ve tekrar kaldırmadan önce yaklaşık 15 dakika yerde bırakın.

Köpeğinizi parayla da satın alabilirsiniz.

İngilizce "köpek" kelimesi, Eski Fransız dauphin'den (Dauphin, çocuk İsa'nın adıdır) türetilmiştir.

Sonunda, diphthong “h” oldu ve nergis “doe” oldu (nergis kelimesinin çoğulu dododur).

Yaygın bir alternatif ifade “delirmek” - bu, köpeğin bir insana dönüşebileceği anlamına gelir (nihayet).

Son yıllarda evcil hayvanlarımız hiç olmadığı kadar büyüdü ve hepimiz onlara daha çok bağlanıyoruz.

Onlarla daha önce hiç olmadığı kadar çok zaman geçiriyoruz; ve tıpkı evlenen veya çocuk sahibi olan insanların aileleri ve toplulukları içindeki yeni rollerine eskisinden daha fazla alışması gibi… biz de yeni evcil hayvanlarımıza alıştığımızdan daha fazla alışıyoruz! Onlar artık hayatımızın bir parçası - bebeklerimiz - ama bu onlara bakamayacağımız anlamına gelmiyor!

Donald Katz'ın bu makalesi bunu en iyi şekilde açıklıyor:

Evcil hayvanınızın bu konudaki söz ve davranışlarınızla mutlu olmasını istiyorsanız, işte bazı kurallar: • Evcil hayvanınızla eğlenin – ona karşı çok ciddi veya katı olmayın.

Evcil hayvanınız bundan çok keyif alacak!

• Büyük kararlar vermeyin – önce evcil hayvanınız için neyin önemli olduğuna karar verin! Bir seferde bir şey! Örneğin: egzersize ihtiyacı varsa – o zaman onu dışarıda gezdirin. Biraz muz yemek isterse, ona verin. Biraz su isterse – o zaman ona verin. Her şey önceliklerle ilgili!

Sonuç:

Bu gönderi, insanların köpekler hakkında bildiği birkaç şeyden birine giriş niteliğindedir: onları nasıl sakinleştirirsiniz.

Daha basit bir ifadeyle, hepimiz hiperaktif bir köpeğin sonuçlarını gördük. Çok fazla bağırma ve sızlanma var, çok fazla zıplama var ve veterineri aramak istiyorsunuz ama dikkat çekebilecek bir ses çıkarmak istemiyorsunuz (özellikle halka açıksanız). Peki, hiperaktif köpeğiniz üzerinde en iyi nasıl çalışırsınız?

Cevap: sakinleştirerek. Temel olarak, birçok köpek için işe yarayan şey budur:
Birçok köpek için ne işe yarar.

Pekâlâ. Birkaç tanesi diğerlerinden daha iyi çalışıyor; bazıları daha güçlü kişiliklere sahiptir, diğerleri ise sahiplerini üzen şeyleri bulmakta daha iyidir.

Önemli olan onları eğitmektir:  Farklı köpek türlerinin farklı tepki vermelerinin nedeni, farklı şekillerde evrimleşmeleridir:

bazıları zorlu ortamlara maruz kalmış (örneğin kurtlar), bazıları ise nazik bir özenle (köpekler) büyütülmüştür.

Bu, bazı köpeklerin neden diğerlerinden daha güçlü kişiliklere sahip olduğunu ve nereden geldiklerini açıklar: bakıcıları tarafından belirli şekillerde davranmaya koşullandırılmışlardır.

Şimdi bunu kendi köpeğiniz veya kediniz üzerinde onları eğitmeden denerseniz, hiç iyi çalışmayabilir. 

Yalnız bırakıldığında her zaman çılgınca havlayan bir köpeğiniz veya kediniz varsa - ancak tanıdık bir kişiyle yalnız bırakıldığında sorun olmaz - bunun sosyal olarak şartlandırılmış bir davranış olduğundan şüphelenebilirsiniz; yani, diğer insanların yanındayken size itaat ettiği sürece evcil hayvanınızın ne yaptığının bir önemi yoktur.

Şimdi geri dönüp bu etkiyi öne süren orijinal çalışmaya bakarsanız (ve bunu gerçekten yapan hiç kimseyi bulamıyorum), söz konusu davranıştan sosyal koşullanmanın sorumlu olduğuna dair herhangi bir söz yok.

Sadece gördüler"tanıdık uyaranlarbir hayvanın normal davranışını sergilemesine veya olağandışı bir davranış sergilemesine neden olmak

Diğer bir deyişle: Eğer deneylerine sosyal koşullanma dahil olmasaydı, o zaman yabancılara havlama konusunda özel bir şey görmezlerdi (ya da "gibi tanınmaz bir şey"hayaletlere havlamak”)..

Hayvanın sahibine karşı agresif tepkiler vermesine neden olmak; ancak şartlanma bir rol oynadığı için, özellikle deneyleriyle herhangi bir ilgisi olan eğitim kaynaklı davranışçılık hakkında herhangi bir şeyden ziyade, bu tür uyaranların neden olduğu etkiyi gördüler.

Gerçek Kontrol